یک استاد سابق نانوفناوری در دانشگاه مینه‌سوتا (University of Minnesota)، موفق به ساخت نوعی اسفنج شیمیایی برای جذب آلودگی‌های موجود در آب، نظیر جیوه، فسفر و «PFC» شده است. عبدنور عباس (Abdennour Abbas)، هم‌بنیان‌گذار شرکت استارت‌آپی کلاروس تکنولوژی (Claros Technologies)، از نوعی فیلتر حاوی نانوذرات برای رفع آلایندگی‌های آب استفاده می‌کند.

یکی از مشکلات بزرگ صنایع تولیدی، ایجاد انواع مواد شیمیایی آلاینده آب‌های طبیعی است که می‌تواند زندگی انسان، حیوانات و به‌طور کلی زیستگاه محلی را تحت تأثیر قرار دهد. مثال بارز این موضوع، فعالیت شرکت بزرگ و مشهور «3M» است که با وجود تعهد این شرکت به استانداردهای زیست‌محیطی و نگرش مثبت مدیران نسبت به فعالیت‌های آلاینده محیط، باز هم با سطوحی از اثرات منفی همراه است. در واکنش به این موضوع، یکی از اساتید سابق دانشگاه مینه‌سوتا، فکری جدید برای رفع آلودگی آب و حل بحران پیش رو نموده است. وی فیلتری ابداع نموده که می‌تواند مشکلات آلودگی آب را برطرف نماید.

فیلترهایی که در حال حاضر برای ایمن‌سازی آب شهری مورد استفاده قرار می‌گیرند، مبتنی بر زغال فعال می‌باشند که بنا به ادعای استارت‌آپ کلاروس، قابل مقایسه با فیلترهای نانویی جدید نیستند. البته فیلترهای کلاروس هم‌اکنون از نظر تجاری در دسترس نبوده و این استارت‌آپ در صدد آن است که به زودی محصول خود را با برند «Clarosafe» به بازار عرضه نماید. عبدنور عباس امیدوار است که این فیلترها را به تمامی صنایع و تولیدکنندگان درگیر با «PFC» و سایر مواد شیمیایی مضر ( به‌ویژه در شهرهای ایالت واشنگتن) بفروشد. گفتنی است، به تازگی یک بودجه 700 میلیون دلاری برای پروژه‌های پاک‌سازی آب به این شهرها اختصاص یافته که در نتیجه توافقی است که در سال 2018، در راستای حل این چالش با شرکت «3M» منعقد گردید.

نانوذرات استفاده شده در فیلترهای جدید، می‌توانند آلاینده‌هایی همچون جیوه، «PFC» و فسفر را به راحتی جذب یا دفع نمایند. مزیت دیگر این فیلترها، بکارگیری ساده و آسان آن‌ها است. مشتریان می‌توانند فیلترها را مشابه با فیلتر روغن خودرو بیرون آورده و در مکان‌هایی که «PFC» تولید می‌شود، نصب نمایند. مهم‌تر این‌که اگرچه مواد شیمیایی تجاری و صنعتی بکار گرفته شده در محصولاتی همچون تفلون تقریباً ماهیتی تخریب ناپذیر دارند، اما روش ابداعی کلاروس تکنولوژی، با جداسازی مولکول‌های پیچیده «PFC»، آن‌ها را بی‌ضرر می‌سازد. عبدنور عباس در این خصوص می‌گوید: «ما حلقه آلودگی را به‌طور کامل می‌بندیم».

لازم به تأکید است که فیلترهای زغالی تنها دو نوع از آلودگی را جذب می‌کند، در حالی که فیلترهای نانویی جدید، انواع «PFC»ها را جذب نموده و از بین می‌برند. فضای مورد نیاز بسیار کمتر (تقریباً یک چهارم فیلترهای معمولی) و زمان کوتاه‌تر (30 برابر کمتر)، از دیگر مزایای فیلترهای «Clarosafe» می‌باشند. در حال حاضر، این فیلترها توسط پنج شرکت جهانی، چهار شرکت مهندسی، یک شهر آمریکا و یک آژانس فدرال در حال آزمایش بوده و اگر فیلترها مطابق انتظار کار کنند، فروششان به زودی آغاز می‌گردد.

کلاروس تکنولوژی که در زمینه تولید و عرضه ماسک‌های نانویی هم فعالیت دارد، تاکنون موفق به جذب سرمایه 5.5 میلیون دلاری شده که در توسعه و تجاری‌سازی ایده‌های جدید این شرکت بسیار اثرگذار خواهد بود. با توجه به سابقه قبلی عبدنور عباس که یک دهه گذشته را صرف خرید و مدیریت شرکت‌های کوچک فناوری برای «3M» نموده است، این شرکت استارت‌آپی می‌تواند سکوی پرش جدیدی در حوزه فناوری و کارآفرینی باشد. بنیان‌گذاران شرکت امیدوارند فیلترهای خود را تأمین آب آشامیدنی شهرها و برخی مشتریان صنعتی از جمله «3M» و ارتش به بازار عرضه کنند.

گفتنی است، کلاروس که در سال 2018 میلادی راه‌اندازی شده، با توجه به موفقیت‌های قابل توجه خود در همین مدت کوتاه، در آگوست سال جاری میلادی موفق به جذب سرمایه 5.5 میلیون دلاری در قالب سرمایه‌گذاری سری «A» شد. این سرمایه که توسط  «3x5 Partners» تأمین شده، کمک شایان ذکری برای پیشبرد اهداف این استارت‌آپ و ورود قوی به بازار خواهد بود.

مرجع: «Post Bulletin»