محققین دانشگاه ژوهانسبورگ (University of Johannesburg)، با استفاده از اجزای درخت پلانتین (Plantain)، یک کامپوزیت طبیعی مستحکم و قابل‌استفاده در صنعت خودرو تولید کرده‌اند. ترکیب این گیاه با نانولوله‌های کربنی چند دیواره، مقاومت مکانیکی و حرارتی را به شدت افزایش داده و آن را به یک ماده رقابتی و قابل جایگزین در قطعات خودرو تبدیل می‌سازد.

اگر به یک خودروی لوکس و امروزی نگاه کنید، احتمالاً هیچ نشانه‌ای از یک گیاه طبیعی در آن نخواهید یافت. احتمالاً شنیدن این جمله که برخی درختان به وفور در صنعت خودرو استفاده می‌شوند، شما را به تعجب وا می‌دارد. اما باید بدانید که سازندگان خودرو، دهه‌هاست از الیاف‌های طبیعی در تولیدات خود بهره می‌برند. برای مثال، از مواد کامپوزیتی طبیعی، در درب داخلی، عایق‌بندی موتور، کاهش سروصدای داخل کابین، پوشش اجزای داخلی موتور و ... استفاده می‌شود، چرا که بر خلاف فولاد یا آلومینیوم، کامپوزیت‌های فیبر طبیعی، زنگ نزده و دچار خوردگی نمی‌شود. علاوه بر این، قالب‌ریزی آن‌ها بسیار ساده بوده و با وزن بسیار کم، کاهش لرزش و سروصدا را به خوبی محقق می‌کنند.

با این وجود، استفاده بیشتر از این مواد تجدیدپذیر، یک چالش بزرگ در صنعت خودرو محسوب می‌شود. کامپوزیت‌های پلیمری فیبر طبیعی، در نتیجه کشش زیاد، نیروهای خمشی و یا ضربه، می‌توانند ترک خورده و یا خم شوند. در واکنش به این چالش، محققین دانشگاه ژوهانسبورگ، یک ایده بسیار جالب مطرح نموده‌اند. آن‌ها از «پلانتین» یا همان «موز پختنی»، همراه با نانولوله‌های کربنی و رزین اپوکسی، برای ساخت نوعی ماده کامپوزیتی جدید استفاده کرده‌اند که بسیار مستحکم و دارای مقاومت کششی عالی است. بنا بر آزمایش‌های صورت گرفته، مقاومت کششی و خمشی این نانوکامپوزیت طبیعی، به ترتیب، 31 و 34 درصد بیشتر از نمونه‌های فعلی است.

گفتنی است که تیم تحقیق، در حال انجام تست‌های صنعتی استاندارد برای تأیید محصول نوآورانه خود بوده و امیدوار هستند که به زودی محصولشان را در کاربردهای صنعتی ببینند. جالب اینجاست که «پلانتین»، یک محصول غذایی مهم و وافر در مناطق گرمسیری آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی است که میوه آن معمولاً به صورت پخته شده مصرف می‌گردد. استفاده از این ماده برای ساخت نانوکامپوزیت‌های قابل‌استفاده در صنعت خودرو، یک تحول بزرگ و مقرون‌به‌صرفه محسوب می‌شود.

مرجع: «Nanowerk»