محققین مؤسسه زیست‌فناوری «Wyss» دانشگاه هاروارد که یک فناوری ویژه برای تشخیص پروتئین‌ها توسعه داده‌اند، به منظور ورود این فناوری به عرصه تجاری، اقدام به تأسیس استارت‌آپی با نام اسپیر بایو (Spear Bio) نموده‌اند. این استارت‌آپ زایشی، با در اختیار داشتن مجوز بهره‌برداری از این فناوری و با تکیه بر تحقیقات پیشین انجام گرفته در این خصوص، به دنبال توسعه یک پلتفرم مبتنی بر معرف برای تشخیص‌های فوق حساس پروتئین در نمونه‌های با حجم کم، مانند خون گرفته شده از نوک انگشت و لکه‌های خون خشک شده می‌باشد.

به طور خاص، این استارت‌آپ توسعه روشی برای اندازه‌گیری دقیق سطوح آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده سارس-کووید-19 را در اولویت کار خود قرار داده است. فناوری در اختیار این شرکت، محققین را قادر به تعیین کمیت سطوح آنتی‌بادی در نمونه‌های کوچک نموده و این کار را به شدت تسهیل می‌نماید. علاوه بر این، فناوری جدید می‌تواند عمق و کارایی اطلاعات را به شدت افزایش دهد.

فناوری اسپیر که مخفف عبارت «Successive Proximity Extension Amplification Reaction» است، بر اساس پیشرفت‌های مؤسسه «Wyss» در حوزه نانوفناوری، مانند سنتز هدفمند و وابسته به سیگنال توالی‌های «DNA» قابل خواندن بدست آمده است. با استفاده از این پلتفرم، شناسایی مقادیر کم پروتئین‌ها از طریق پروب‌های متصل به هدف امکان‌پذیر می‌گردد.

فنگ ژوان (Feng Xuan) که یکی از هم‌بنیانگذاران اسپیر بوده و نقش مدیر ارشد فناوری شرکت را بر عهده دارد، در این خصوص می‌گوید: «حساسیت فوق‌العاده به کمک فناوری اسپیر که در حجم‌های بسیار کوچک نمونه امکان‌پذیر شده، پتانسیل منحصر به فردی را برای ایجاد تشخیص‌های آزمایشگاهی ارائه کرده و می‌تواند تحقیقات آکادمیک و بالینی را در زمینه‌ بیماری‌های مختلف متحول نماید.»

بنابر ادعای محققین توسعه دهنده این فناوری، بکارگیری آن نسبت به سایر روش‌های تشخیصی، به میزان قابل توجهی اثرات پس‌زمینه را کاهش داده و اطلاعات دقیقی در اختیار قرار می‌دهد. حساسیت، گردش کار ساده‌تر و عملکرد در طیف وسیعی از سطوح پروتئین هدف و همچنین اثربخشی در حجم نمونه‌های بسیار کم، از دیگر مزایای این فناوری نسبت به سنجش‌های موجود برای تشخیص پروتئین می‌باشد.

در حالی که  اسپیر در گام نخست بر روی شناسایی آنتی‌بادی‌های خنثی کننده سارس-کووید-19 متمرکز شده است، اما فناوری این استارت‌آپ طیف وسیعی از کاربردهای تحقیقاتی و تشخیصی را به دنبال دارد. در واقع، هر کاری که نیازمند تشخیص فوق حساس و کمی نشانگرهای زیستی پروتئین در نمونه‌های کوچک باشد، از نظر تئوری برای اسپیر قابل اجرا است.

مرجع: «ScienceBoard»