یک تیم تحقیقاتی در شیلی، موفق به تولید نوعی بیوپلیمر میکروسکوپی جدید شده‌اند که قادر به سردرگمی آفت انگور «Lobesia botrana» است. این آفت که شش میلی‌متر طول دارد، انگور و میوه‌های دیگری چون بلوبری و آلو را مورد حمله قرار داده و یکی از بزرگ‌ترین تهدیدات کشاورزی در شیلی است.

 اختراع جدید ارائه شده توسط این تیم تحقیقاتی که حتی کوچک‌تر از یک باکتری است، از مواد زیست‌تخریب‌پذیری از پوست سخت‌پوستانی همچون میگو، خرچنگ و جلبک‌های دریایی ساخته ‌شده است. این مواد، می‌توانند فرومون‌هایی را در خود ذخیره کنند که در طول دوره جفت‌گیری آفت‌های نر و ماده، باعث سردرگمی آن‌ها می‌شود. به کمک ایجاد این سردرگمی در آفت‌های نر و ماده، آن‌ها هیچ زادوولدی نخواهند داشت و از آنجایی‌که در این محصول هیچ‌گونه ماده شیمیایی وجود ندارد، این کار آسیبی به محیط‌زیست نیز وارد نمی‌کند.

تیم تحقیقاتی به رهبری دکتر «فابین آویلا»، در مرکز نانوتکنولوژی دانشگاه «Mayor»، به نحوی اقدام به دست‌کاری پلیمرهای طبیعی نموده‌اند که ساختارشان توانایی ذخیره مقدار بیشتری از فرومون را داشته و بتواند غلظت‌های ثابتی را در مدت زمان بیشتری در محیط منتشر نماید. اگرچه پلیمرهای مورد استفاده طبیعی هستند، اما در آزمایشگاه اصلاحاتی بر روی آن‌ها صورت گرفته و ساختارشان در سطح اتمی مدیریت شده است، تا سیستم‌های یکنواخت‌تری ایجاد شده و میزان و نحوه آزادسازی فرومون‌ها تنظیم گردد.

گفتنی است، این پروژه که با هدف استفاده از فناوری‌های سازگار با محیط‌زیست در صنعت کشاورزی و کاهش استفاده از سموم شیمیایی، آغاز گردیده است، به فناوری جدیدی منتهی شده که نه تنها باعث آلودگی خاک نشده، بلکه می‌تواند برای طرح‌های مقابله با سایر مشکلات کشاورزی، مانند خشکسالی نیز مورد استفاده قرار گیرد. در واقع بر اساس ادعای تیم پژوهش، این پلیمرهای ساخته‌شده از عناصر زیست تخریب‌پذیر، می‌توانند در حفره‌های میکروسکوپی یکنواخت خود، هر چیزی، از مواد معدنی مورد نیاز برای رشد یک گیاه گرفته، تا آبی که یک درخت در ناحیه با کمبود آب نیاز دارد را نگهداری نمایند.

مرجع: «Fresh Plaza»